FCI-standaardnr. 45 d.d. 5 mei 2003

Berner Sennenhond
Dürrbächler

Land van oorsprong

Zwitserland

Gebruik

Oorspronkelijk waak-, drijf- en trekhond op boerderijen, tegenwoordig ook familie- en veelzijdige werkhond.

FCI-classificatie

Groep II, sectie 3. Zwitserse Sennenhond zonder werkcerfiticaat.

Kort historisch overzicht

De Berner Sennenhond is een boerenhond van oude herkomst, die in het vóór Alpengebied en delen van het binnenland in de omgeving van Bern als waak-, trek- en drijfhond gehouden werd.

Naar het gehucht en de herberg Dürrbach bij Riggisberg, waar deze langharige, driekleurige erfhond bijzonder veelvuldig voorkwam, kreeg hij zijn oorspronkelijke naam: "Dürrbächler".

Nadat in 1902, 1904 en 1907 reeds zulke honden op hondententoonstellingen uitgebracht waren, sloten in november 1907 enkele hondenfokkers uit Burgdorf zich aaneen om het ras zuiver te gaan fokken. Zij stichtten de "Schweizerischen DürrbachKlub" en stelden raskenmerken op.

In 1910 werden op een hondententoonstelling in Burgdorf, waar veel boeren uit de omgeving met hun Dürrbächler-honden naar toe kwamen, reeds 107 dieren geëxposeerd.

Van toen af aan verwierf het ras, in navolging van de andere Zwitserse Sennenhonden, voortaan "Berner Sennenhond" genoemd, snel vrienden in heel Zwitserland en spoedig ook in het naburige Duitsland.

Tegenwoordig is de Berner Sennenhond dankzij zijn driekleurige aftekening en zijn aanpassingsvermogen wereldwijd als familiehond bekend en geliefd.

Algemeen voorkomen

Langharige, driekleurige, meer dan middelgrote, krachtige en beweeglijke (lenige) gebruikshond met stevige (robuuste) ledematen; harmonisch en evenredig.

Lichaamsverhouding

Verhouding tussen schofthoogte en lichaamslengte (van boeg tot zitbeen gemeten) ca. 9 : 10; eerder compact dan lang.

De schofthoogte verhoudt zich tot de borstdiepte in het ideale geval als 2:1.

Karakter

Zeker, opmerkzaam, waakzaam en onbevreesd in alledaagse situaties, goedmoedig en aanhankelijk in de omgang met vertrouwde personen, zelfverzekerd en vriendelijk tegenover vreemden; gemiddeld temperament, volgzaam.

Hoofd

Hoofd: Krachtig, in grootte passend bij de totale verschijning niet te massief.

Schedel: in profiel en van voren gezien licht gewelgd. Licht ontwikkelde voorhoofdgroeve.

Stop: duidelijk, maar niet te geprononceerd.

Aangezicht schedel

Neusspiegel: zwart

Voorsnuit: sterk, van gemiddelde lengte, rechte neusrug

Lippen: goed aangesloten, zwart

Gebit: sterk, compleet schaargebit (M3 wordt buiten beschouwing gelaten). Tanggebit toegestaan.

Ogen: donkerbruin, amandelvormig, met goed aansluitende oogleden. Noch te diepliggend, noch uitpuilend, losse oogleden zijn onjuist.

Oren: middelgroot, hoog aangezet, driehoekig, licht afgerond, in rust vlak aanliggend. Bij alertheid wordt het oor achter opgetild, terwijl de voorkant van het oor tegen het hoofd blijft liggen.

Hals

Krachtig, gespierd, middellang

Lichaam

Bovenbelijning: vanaf de hals licht naar beneden, harmonieus in de schoft overgaand, dan recht en horizontaal verlopend.

Rug: Stevig, recht en horizontaal

Lendenen: breed en krachtig, van boven gezien licht versmallend

Croupe: vloeiend afgerond

Borst: breed en diep, tot aan de elleboog reikend, met geprononceerde voorborst; ribbenkast zo lang mogelijk, met breed-ovale doorsnee.

Onderbelijning en buik: van de borstkast tot de achterhand licht oplopend

Staart

Bossig, minstens tot het spronggewricht reikend, in rust hangend, in de beweging zwevend op rughoogte gedragen, of licht daarboven.

Ledematen

Krachtig bone

Voorhand

De voorbenen zijn van voren gezien recht en parallel en staan nogal breed.

Schouder: het schouderblad is lang, krachtig, schuinliggend met de bovenarm een niet te stompe hoek vormend, aanliggend en goed bespierd.

 Bovenarm: lang, schuinliggend

Ellebogen: goed aanliggend, noch in-, nog uitdraaiend

Onderarm: krachtig, recht

Voormiddenvoet: van de zijkant gezien bijna loodrecht staand, stevig. Van voren gezien in rechte lijn met onderarm.

Voorvoet: kort, rond met dicht tegen elkaar liggende, goed gewelfde tenen. Noch naar buiten, noch naar binnen draaiend.

Achterhand

Van achter gezien recht en parallel, niet te nauw staand.

Bovenbeen: lang, breed, krachtig en goed bespierd.

Knie: duidelijk gehoekt

Onderbeen: lang, goed schuin liggend

Sprong: sterk, goed gehoekt

Achtermiddenvoet: bijna loodrecht staand. De wolfsklauwen moeten verwijderd zijn (behalve in die landen waar de operatieve verwijdering van de wolfsklauwen wettelijk verboden is).

Achtervoet: iets minder gewelfd dan de voorvoeten. Noch naar binnen, nog naar buigen draaiend.

Gangwerk

In alle gangen ruim uitgrijpende en gelijkmatige beweging. De voorhand vrij en goed uitgrijpend, de achterhand met goede stuwing. In draf van voor en achter gezien bewegen de benen zich in een rechte lijn. 

Beharing

De vacht: lang en glanzend, sluik of licht gegolfd.

Kleur: Diepzwarte grondkleur met diepe, bruinrode brand op de wangen, boven de ogen, aan alle vier de benen en op de borst, en met de volgende witte aftekeningen:

*Zuivere, witte, symmetrische hoofdaftekening. Een bles, die zich over de neus naar beide zijden tot een wangaftekening verbreedt. Deze bles mag niet tot aan de bruine markering boven de ogen reiken en de wangaftekening mag hoogstuit tot de mondhoeken komen.

*Witte, matig brede, doorlopende hals- en borstaftekening.

*Gewenst: witte voeten en een witte staartpunt.

*Toegestaan: kleine witte nekvlek en/of kleine witte aarsvlek.

Grootte

Reuen 64 - 70 cm schofthoogte, ideaal 66 - 68 cm.

Teven 58 - 66 cm schofthoogte, ideaal 60 - 63 cm.

Fouten

Iedere afwijking van voornoemde punten moet als fout worden aangemerkt, waarbij de zwaarte in de juiste verhouding gezien moet worden tot de mate van de afwijking en de invloed daarvan op de gezondheid en het welzijn van de hond.

• onzeker gedrag
• onvoldoende bone
• onregelmatig geplaatste voortanden, terwijl de beet correct blijft
• het ontbreken van andere tanden dan ten hoogste tweemaal P1(premolaren); de M3 blijft buiten beschouwing
• De vacht:
  • Uitgesproken kroeshaar
  • Aftekenings- en kleurfouten:
    • geen wit in het hoofd
    • te brede bles en/ of wit op de wang dat duidelijk over de mondhoek reikt
    • witte kraag
    • grote witte nekvlek (meer dan 6 cm)
    • wit op de voorbenen, dat duidelijk boven de middenvoet uitkomt (laarzen)
    • storende asymmetrische witte aftekening op het hoofd of de borst
    • zwarte vlekken of strepen in het wit op de borst
    • onzuiver wit (sterke pigmentvlekken)
    • een rode of bruine glans over de zwarte mantel

diskwalificerende fouten

• agressieve of overmatig angstige honden
• honden die een duidelijke fysieke- of gedragsafwijking hebben moeten gediskwalificeerd worden
• gespleten neus
• voorbeet, bovenvoorbeet, kruisgebit
• Één of twee blauwe ogen (Birkauge)
• Entropion, ectropion
• knikstaart of krulstaart
• kort haar of stokhaar
• kleur anders dan tricolor
• andere grondkleur dan zwart

NB Reuen moeten twee normaal ontwikkelde testikels bezitten, die zich volledig in het scrotum bevinden.

NB Voor de fok mogen uitsluitend functioneel en klinisch gezonde, rastypische honden gebruikt worden.

De Nederlandse vertaling van de Zwitserse rasstandaard

Er wordt hierbij uitgegaan van de Zwitserse Gedragsstandaard, het moederland van de Berner Sennenhonden.

"Opmerkzame, waakse, zekere en onbevreesde hond in dagelijkse situaties; goedmoedig en aanhankelijk in de omgang met vertrouwde personen; zelfverzekerd en vriendelijk tegenover vreemde personen. Hij moet een middelmatig temperament hebben en volgzaam zijn."

Middelmatig temperament

De hond is rustig, niet traag, maar opmerkzaam, geïnteresseerd en beweeglijk. Hij zal niet snel onder de indruk zijn of herstelt zich daarna direct.

Zekerheid

Hij dient zich bij dagelijkse invloeden, zowel optisch(zichtbaar) als akoestisch(hoorbaar) en tegenover vreemde personen in een normale situatie, onbevreesd en zeker te gedragen.

Aanhankelijkheid

Hij heeft een sterke binding aan zijn gezin. Als het nodig is verdedigt hij zichzelf, zijn gezin of zijn territorium zonder bijtgraag te zijn.

Volgzaam

De Berner moet bereid zijn zich te schikken in de rangorde die zijn baas bepaalt, wat dus inhoudt dat hij een ondergeschikte plaats inneemt.

Schotvast

De hond mag bij het schot opmerkzaam zijn, maar moet zeker en daarna niet onder de indruk zijn.

Het gedrag dat een hond toont, bestaat eigenlijk uit twee dingen: aan de ene kant wat hij in zijn genen van zijn voorouders meekrijgt, aan de andere kant wat hij leert gedurende het eerste gedeelte van zijn leven, dus de manier waarop hij "gehouden" wordt. Daarom is socialisatie vanaf de geboorte zo belangrijk. Nu zouden we zo graag zien, welk gedrag aan zijn genen ligt, en welk hij geleerd heeft. Helaas is dit voor onze waarnemingen niet scherp te onderscheiden, dus bezien we het totale gedrag. De belangrijkste ongewenste gedragingen zijn: angst en agressie.

Vereniging De Berner Sennenhond organiseert per jaar een aantal ras/fokkeuringen waarop o.a. de honden ook op karakter gekeurd worden. Tijdens de test, die uit verschillende onderdelen bestaat zoals tussen de mensen bewegen, een aantal optische voorwerpen, een aantal akoestische voorwerpen en het schot, die tezamen zo goed mogelijk nabootsen, wat de hond ook in het dagelijkse leven ervaart, wordt hij hiermee geconfronteerd. De hond laat door zijn houding en gedrag zien hoe hij op elk onderdeel apart reageert. Uit het totaal van zijn ervaringen kunnen we concluderen of hij in meerdere of mindere mate voldoet aan de gedragsstandaard. Er kunnen natuurlijk gradaties in zijn gedrag zitten ten opzichte van de verschillende onderdelen maar het totaal is belangrijk

Samenvatting:

Zeker voor de fokkerij, maar ook als gezelschapshond, willen we een betrouwbare, sociale Berner hebben die zo dicht mogelijk bij de gedragsstandaard komt, wat we door middel van deze selectieve karaktertest hopen te bereiken.

Nel Dronkers, karakterkeurmeester voor de Berner Sennenhonden.